Bob Minne
Bob Minne (°1982) is een Gentse dichter en producer die zich naast poëzie ook toelegt op straattheater, performances, fotografie en video.
Performances[bewerken | brontekst bewerken]
Van 1999 tot 2005 was hij lid van een aantal Gentse hiphop/spoken word formaties zoals ‘Lowlife’ en ‘Six Monkeys and a Barrel’. Vanaf 2006 stond dit enfant terrible met gedichten en spektakel tussen de mensen of op de planken. Van Gent tot in Slovenië, van Brussel, Leuven en Oostende tot in Poitiers, Aurillac, Amsterdam, Groningen, Tilburg, Barcelona en Cambodja. Minne deed ook twee jaar na elkaar mee aan de tour doorheen Vlaamse gevangenissen 'Dichters in 't Prisong', nam deel aan de eerste edities van 'Dichters in 't Raam', bracht verschillende keren poëzie op Gent Jazz Festival en lanceerde zelf talloze artistieke intitiatieven.
Initiatieven[bewerken | brontekst bewerken]
Deze eigenzinnige man van het woord was vanaf 2007 zes jaar lang één van de drijvende krachten achter het dichterscollectief ‘De Wolven Van La Mancha’ waarmee hij samen met dichteres Marie Follebout Gent en omstreken overspoelde met poëtische avonden en artistieke evenementen zoals het ecologisch en eigentijds cultuurfestival ‘Zaradi Tebe’ en de tiendaagse woord- en beeldmarathon ‘En het Grootste Deel schreven we Samen in Bed’ tijdens de Gentse Feesten. In 2012 was hij regisseur van de eerste performance ooit die de Canvascollectie/La Collection RTBF won en ging hij samen met Julie Kennivé van start met het artistiek café ‘De Tuin van Heden’ en alternatieve poëzie avonden zoals ‘Mensen die Dichten zijn Gevaarlijk’.
In 2015 bracht Minne de dichtbundel 'Addergebroed' uit bij Uitgeverij Partizaan. Een bloemlezing waarin meer dan 30 artiesten uit binnen- en buitenland aan bod komen. Allemaal dichters en beeldende kunstenaars waar Minne in de loop der jaren mee samengewerkt had of die ooit met hem het podium deelden. In de jaren daarna organiseerde hij diverse podia voor dichters zoals 'Sluipschuchter' in café De Kleine Kunst en het beruchte 'Eigen Aap Leest' in café Aap op de Gentse Vlasmarkt.
Eind 2018 nam Minne afscheid van zijn alcoholverslaving en begin 2019 richtte hij ‘La Ville Perdue’ op. Een multidisciplinaire culturele organisatie en verborgen artistieke oase met artiesten uit alle windstreken die gespecialiseerd zijn in het mooier maken van alles rondom hen. 'La Ville Perdue' verzorgde tussen 2019 en 2022 een honderdtal live optredens in café 't Postje, bracht verschillende aparte artistieke residenties op unieke locaties onder de naam 'Atopia', produceerde allerlei straattheater en ondersteunde het RaamPoëzie project van Stefan Zajc. Vanaf 2022 springt 'La Ville Perdue' door haar cocon en ontstaat 'Jackology' een magisch mooi online podium op Youtube met live video's vanop wonderbaarlijke locaties. Een knipoog naar Jackjohannes Hemp, één van Minne's beste vrienden (en zelfverklaarde 'grote broer').
Publicaties[bewerken | brontekst bewerken]
Dichtbundels:
- Geen Blad voor de Mond (2006)
- ‘k Ween rap voor een Kont (2006)
- Geef mij maar de Lorelei (2007)
- Boor het strak in de Grond (2007)
- Mijn Walkure Drinkt (2009)
- Zaradi Tebe (2011)
- Jullie kennen niet (zo) veel (2012)
- Duobundel ‘Jullie kennen niet (zo) veel/U mag me wegstemmen’ met René Van Densen (2013, uitgeverij Kutbinnenlanders.nl)
- Addergebroed (2015, uitgeverij Partizaan)
- Duobundel ‘Les Passants du Salon Perdu’ met Eveline Varo (2020)
- Duobundel ‘Bruggenmerg’ met Anomalika (2021, uitgevervrij Partizaan)
Pseudoniemen[bewerken | brontekst bewerken]
- Bobadas
- El Cascador